Parlament Europejski podsumował polską prezydencję. W opinii szefa socjalistów Martina Schulza była do najlepsza prezydencja od 15 lat. Ta opinia jest tym cenniejsza, że pochodzi od osoby, która na polityce europejskiej zjadła zęby, a niebawem zapewne zastąpi Jerzego Buzka na funkcji przewodniczącego Parlamentu Europejskiego.
Na pewno – czego zawsze pewna część naszego społeczeństwa się obawia – nie doszło do kompromitacji. Przeciwnie, polska zyskała wizerunkowo na prezydencji. Coraz częściej jesteśmy odbierani, jako stabilny przewidywalny partner uznający integrację europejską nie za problem, ale za rozwiązanie problemu. To duża zmiana w porównaniu z latami rządów PiS, kiedy Polska postrzegana jako siła eurosceptyczna i nieprzewidywalna. Prezydencja pozwoliła ostatecznie zatrzeć ten niedobry dla nas wizerunek. Dzisiejsza debata w Strasburgu jest tego najlepszym dowodem.
Podczas prezydencji egzamin zdali polscy urzędnicy pracujący przy prezydencji. Zresztą w przewidywaniach dotyczących kształtu prezydencji mówiłem, że będą oni chyba jej najsilniejszym ogniwem.
Na gładkiej powierzchni prezydencji pojawia się rysy, gdy bliżej spojrzymy na najważniejsze sprawy, które decydowały się podczas ostatniego półrocza. Najważniejszą z nich był reforma Wspólnej Polityki Rolnej. Czas na szczegółowe bilanse dopiero jednak nadejdzie.
Nie chcę oceniać polskiej prezydencji w szkolnej skali ocen. Wolę ocenę opisową. Na pewno nie postawiłbym rządowi szkolnej „jedynki”, co zrobili w Strasburgu aktualni i byli posłowie PiS. Jeśli chodzi o krytykę polskiej prezydencji byli bezkonkurencyjni. Zresztą nie pierwszy raz można było na nich liczyć.
