Fala mrozów w całej Europie przynosi tragiczne żniwo w postaci zamarznięć. Mróz paradoksalnie rozmraża nasze serca. Zauważamy tych, których na co dzień zauważyć nie chcemy. Przekazujemy ciepłe ubrania potrzebującym, w taką zbiórkę włączyło się w tym tygodniu moje biur poselskie.
Tego typu pomoc, odruchy serca, jest bardzo ważna. Jeszcze ważniejsza jest jednak pomoc systemowa. Doskonałym przykładem takiej pomocy jest Europejski Program Pomocy Żywnościowej od 1987 przekazujący potrzebującym nadwyżki żywności wytworzonej w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. W zeszłym roku nad programem zebrały się ciemne chmury. Rada UE – niestety podczas polskiej prezydencji – zdecydowała o zawieszeniu programu. W Polsce z tej pomocy za pośrednictwem banków żywności korzystają 4 miliony osób. W ich imieniu interweniowałem u przewodniczącego Komisji Europejskiej w sprawie utrzymania programu.
Na szczęście paradoks mówiący o tym, że mróz rozmraża serca zadziałał także w Brukseli. Wczoraj na posiedzeniu Komisji Rolnictwa zatwierdziliśmy kompromis, dzięki któremu funkcjonowanie banków żywności nie będzie zagrożone do 2013 roku. Co dalej? Sprawa jeszcze nie jest rozstrzygnięta. Ze swojej strony składam deklarację, że obrona istnienia banków żywności będzie dla mnie priorytetem.
